Σάββατο 11 Απριλίου 2015


Δύο άνδρες , και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου .Του ενός άνδρα του επιτρεπόταν να σηκώνεται όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουν τα υγρά από τα πνευμόνια του .

Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου . Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος .Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες. Μιλούσαν για τις γυναίκες και τις οικογένειές τους,τα σπίτια , τις δουλειές τους , τη συμμετοχή τους στη στρατιωτική θητεία , πού ήταν σε διακοπές.

Κάθε απόγευμα , όταν ο άνδρας στο κρεβάτι με το παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί , περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον συγκάτοικό του όλα τα πράγματα που έβλεπε έξω από το παράθυρο.Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου ο κόσμος του διευρυνόταν και ζωντάνευε με όλη τη δραστηριότητα και το χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.

Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια όμορφη λίμνη. Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους. Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια και μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ιδωθεί στο βάθος. Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλα αυτά με θεσπέσια λεπτομέρεια , ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό. Ένα ζεστό απόγευμα , ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραψε μία παρέλαση που περνούσε...

Αν και ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική - μπορούσε να τη δει στο μάτι του μυαλού του καθώς ο κύριος δίπλα στο παράθυρο το απεικόνιζε με παραστατικές λέξεις.

Μέρες , βδομάδες και μήνες πέρασαν . Ένα πρωί , η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερό για το μπάνιο τους και είδε το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο , ο οποίος είχε πεθάνει ειρηνικά στον ύπνο του. Ξαφνιάστηκε και κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα .

Μόλις θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο . Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή , και αφού σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο .

Σιγά, επώδυνα , στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα για να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο . Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι. Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο .

Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να κάνει το συχωρεμένο συγκάτοικό του να περιγράφει τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο. Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο. Είπε , ' Ίσως ήθελε απλώς να σου δώσει θάρρος . '

Επίλογος : Υπάρχει τεράστια ευτυχία στο να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους , παρά τη δική μας κατάσταση. Η μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη , αλλά η ευτυχία όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται. Αν θέλεις να νιώσεις πλούσιος , απλώς μέτρησε όλα τα πράγματα που έχεις που τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Respect ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΙ
-Κορίτσι: εγώ είμαι άρρωστη και δεν ξέρω αν θα ζήσω:(
-Αγόρι: το ξέρω , αλλά δεν με ενδιαφέρει ...
-Κορίτσι: φύγε απο εδώ τότε και πήγαινε να ξαναφτίαξεις τη ζωή σου , που στη χάλασα εγώ τελικά
-Αγόρι: Άκου , είμαι και θα είμαι εδω για εσένα για πάντα.Είτε έτσι είτε αλλιως , θα είσαι πάντα η αγάπη μου , το κοριτσάκι μου που … που αγάπησα πριν 2,5 χρόνια.Θα είμαι εδώ κοντα σου μέχρι το τέλος και δεν μπορει να με διώξει κανείς.Ακόμα και αν φύγεις να ξέρεις οτι εγω δεν θα συνεχίσω τη ζωη μου με καμια γυναίκα , γιατι θα ζεις στην σκέψη μου , στο σώμα μου , στην ψυχή μου .Εσυ μου έμαθες οτι την αληθινή αγάπη δεν την χωρίζει κανείς και ούτε ο θάνατος , γιατι αυτη νικάει τα πάντα .Ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις , θα είσαι ακόμα ο λόγος που ζω και υπάρχω σ αυτη τη ζωή και τώρα σ ΄ αγαπάω ακόμα περισσότερο με αυτό που μας έτυχε.
-Κορίτσι: φύγε σου λέω ….
-Αγόρι: τα δύσκολα θα τα περάσουμε όπως περασαμε και τα εύκολα , εμεις είμαστε ένα και θα ειμαστε ένα για πάντα άγγελε μου  :(

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Διαβάστε το (!).. :'/
-Πρέπει κάτι να σου πω.. 
-Τι έγινε μικρή μου; 
-Θέλω να μιλήσουμε.. 
-..πες! 
-Πρέπει να φύγω.
-Τι εννοείς;.
-Δε μπορώ να μείνω εδώ..δε γίνεται να είμαστε μαζί.
-Μάλιστα οκ..τράβα! Φύγε! Δεν σ'έχω ανάγκη! Όλες ίδιες είστε. ~**~**~**~
Τις επόμενες μέρες φτάνει ένα γράμμα στο σπίτι του αγοριού..όπου ήταν απ'την κοπέλα & έλεγε :
"Ζωή μου,ελπίζω να διαβάζεις αυτό το γράμμα..συγνώμηπου σε άφησα. Που δεν τα κατάφερα. Ίσως δεν το πάλεψα όσο έπρεπε..δεν έμεινα εδώ να σε προσέχω & να σε κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου. Να θυμάσαι πως δεν αγάπησα τίποτα & κανέναν πιο πολύ από εσένα. Θα μου λείψεις,πολύ! Θα μου λείψουν τα μάτια σου..αυτά τα υπέροχα μάτια που ερωτεύτηκα. Το χαμόγελό σου που φώτιζε το σκοτάδι της ψυχής μου. Το χέρι σου,που πάντα ζέσταινε το δικό μου. Η αγκαλιά σου,αυτή η αγκαλιά σου..το πιο όμορφο μέρος που χάθηκα ποτέ μου. &τέλος το φιλί σου..που κάθε φορά ανατρίχιαζα. Ανατρίχιαζα από ευτυχία & ασφάλεια. Λυπάμαι που έπρεπε όλα να τελειώσουν έτσι,έπρεπε να σου είχα εξηγήσει. Θα σε προσέχω άγγελέ μου,δεν θα σε αφήσω στιγμή..&όταν θα θελήσεις κάποια στιγμή να μου μιλήσεις,σήκωσε το κεφάλι σου ψηλά,στον ουρανό & θα σου δώσω τη δύναμη που χρειάζεσαι μάτια μου. Σ'αγαπάω άγγελέ μου. Η μικρή σου."
Το αγόρι δε μπορούσε να διαβάσει το γράμμα από τα κλάματα. Θόλωναν τα πάντα στο μυαλό του&την ψυχή του. Έχασε ότι πολυτιμότερο είχε. Έχασε τη ζωή του. Με ένα ξυράφι,προσπάθησε να πάει να την βρει. Ήταν αποφασισμένος. Αλλά εκείνη τη στιγμή κοίταξε το γράμμα. Είδε πως κάτι ακόμα έγραφε από την πίσω μεριά..στην από πίσω σελίδα έλεγε :
"Μην προσπαθήσεις να με βρεις..θα έρχομαι να σε βλέπω στα όνειρά σου καρδιά μου".
Εκείνη τη στιγμή το αγόρι,πήρε το κουτί με τα χάπια&τα έβγαλε όλα. Τα έβαλε στο χέρι του&τα κατάπιε.. 8 ξάπλωσε στο κρεβάτι & έκλεισε τα μάτια του χαμογελώντας. Τα τελευταία του λόγια που είπε ήταν : "Έρχομαι να σε συναντήσω μικρή μου,θα είμαστε πάντα μαζί!" (*RESPECT*)